Op 12 juni vertrekken we met een aardige wind richting Syros. Alleen op het voorzeil maken we voldoende snelheid om met de golven richting eiland te varen. Even zakt de wind in en blijft de deining, wat niet echt prettig is, maar de wind komt terug en eind van de middag zijn we in Finikas. De baai is meer open dan we dachten, de kade rommelig en we twijfelen tussen ankeren of afmeren aan de kade. Vrij ver naar binnen, dus beter beschut, zien we nog een plekje en meren af. Een gedreven, drukke havenmeester meldt dat hier alleen water (en stroom) betaald hoeft te worden. We wandelen over de kade door het dorpje,waar behalve wat restaurants gelukkig ook een bakker is. Er wordt even een was gedaan. En we voelen ons steeds meer op ons gemak aan de kade en in het dorpje. De volgende ochtend waait het erg hard en we besluiten om te blijven liggen. Naast ons ligt een oude motorboot met Nederlandse vlag en plaats Amsterdam op de achterkant, maar met twee Griekse mannen en een vrouw aan boord. Marijke vraagt in haar beste Grieks: Hoe het zit, een Nederlandse boot met Griekse mensen ? Al snel volgt een praatje in het Engels. Een paar minuten later vragen ze of we nog boodschappen nodig hebben omdat ze naar de hoofdstad gaan. Marijke zegt dat ze zelf met de bus naar de stad gaat en wordt gelijk uitgenodigd om mee te rijden. Ze krijgt een rondleiding door de stad, gaan koffie drinken in een authentiek Grieks kafeneion en zijn na een paar uur terug. Met veel verhalen over de geschiedenis van Griekenland, de economie, werkloosheid. En de Grieken hebben veel belangstelling hoe het met de economie, drugsbeleid, werkloosheid en de verkoop van woningen in Nederland staat (een man is projectontwikkelaar). Kortom een heel boeiende ochtend. Het zijn drie vrienden die in Athene werken en nu voor een lang weekend naar Syros zijn gevaren. We krijgen groente en fruit van een vriend van een van de mannen, die het zelf biologisch verbouwt op Syros.‘s Avonds drinken we biologische wijn bij de Grieken aan boord en wordt de groente klaar gemaakt, patat gebakken en samen met ons avondeten is dat voldoende, lekker en vooral erg gezellig eten met elkaar.

De volgende dag vertrekken we naar Tinos, deels op de motor, dan een paar uur zeilen tot de wind pal tegen draait en we het laatste stuk op de motor varen. Het trekt erg over de berg heen, er bouwt wat deining op en wij schieten niet op!! Er is in de haven van Tinos nog een krap plekje vrij en wij meren af. We worden wel gewaarschuwd dat de veerboot veel deining geeft, dus let er op dat je niet tegen de kade komt. In Tinos lig je in de stad, erg sfeervol en authentiek Grieks, maar ook wel lawaaierig. Zeker als er wat jongens tot half vier op kade erg veel lol hebben. De volgende dag wil Piet weer door, Marijke wil blijven liggen.

We vertrekken met ruime wind, die behoorlijk doortrekt over de berg richting Mykonos. Veel wind en deining, maar door de windrichting goed te doen. Even zakt de wind in en rollen we op de golven, even een stukje op de motor. Dichterbij Mykonos zien we de zeer grote veerboten liggen en daar trekt de wind nog meer door, grootzeil weg en alleen op een klein stukje voorzeil lopen we lekker op de haven af. Plek genoeg en we zien een gaatje waar we wel willen liggen. De wind blijft maar loeien, we hobbelen wat, maar liggen prima. De kade is nog één grote zandvlakte en er waait flink wat aan boord. Dat komt er later wel weer af. We huren gelijk een scooter voor twee dagen en gaan de stad verkennen die 1.5 kilometer Noordelijker ligt. Ja, Mykonos, wit, veel kerken, en ongeveer evenveel toeristenwinkels en restaurants, toeristisch, toch mooi. We slenteren door de straatjes, eten wat en gaan weer naar de boot. We willen net naar bed gaan als er nog een boot binnenkomt. Even kijken waar die gaat liggen. Een kade verderop ligt/waait de boot bijna gelijk in de lijnen van de andere boten. Iedereen aan dek en afduwen. Ze komen los en waaien er opnieuw in. Er worden door verschillende mensen lijnen naar de kant gebracht, vooral een Franse zeiler is zeer actief, om ze los te trekken, al loopt de communicatie boven de harde wind uit (Frans - Sloveens/Kroatisch/Engels ?)niet altijd soepel. Desondanks liggen ze na anderhalf uur afgemeerd en gaan wij terug naar bed. De volgende morgen merken we dat onze anker lijn wel heel erg strak staat, eigenlijk als een snaar, we laten de lijn wat vieren en zien dat een boot aan de overkant de lijn steeds strakker trekt. Marijke gaat te water omdat met het vieren van de lijn de bijboot nu ook wel heel ver van de boot ligt (die knopen we altijd vast aan de ankerlijn tegen het tikken tegen de boot). Met de bijboot maakt Piet het anker los, na eerst andere ankeraars weg geholpen te hebben. We verkennen het eiland met de scooter en gaan nog een keer naar Mykonos stad. Weer aan boord komt er een boot met Duitse zeilers naast ons liggen, vriendelijk groeten en een praatje. Als we terug komen uit de stad nodigt de schipper ons uit voor een borreltje. Het is een heel gezellige avond met flamencomuziek en enthousiaste zeilverhalen van de schipper. Hij zeilt regelmatig met een groep mensen zowel in Griekenland als in de Carieb, Engeland, maar ook in Nederland. Waar hij trouwens erg graag zeilt.

De volgende ochtend vertrekken zij om 8 uur naar Delos en hij vraagt of wij mee willen varen, maar we gaan zelf met de veerboot. Bij het vertrek hebben ze een anker te pakken en net als er iemand te water wil gaan komt Piet met de bijboot aanvaren om te helpen. In een kwartier is het opgelost en gaan wij met de scooter naar de stad en stappen op de veerboot. We komen met de veerboot gelijk met de Duitse zeilers aan en komen elkaar op Delos nog regelmatig tegen. Delos vinden wij zeer de moeite waard en veel groter dan we gedacht hadden, er zijn veel oudheden intact gebleven en ook het museum vinden we zeer de moeite waard. Voor de volgende dag is er veel Noordenwind voorspeld en de laatste dagen waaide het ook steeds hard. We vertrekken daarom vroeg, om 6 uur, in de hoop dat de golven iets minder zijn dan de laatste dagen. De golven zijn er nog wel, maar redelijk in verhouding met de wind en zo zeilen we snel naar Naxos.

Naxos

Als we in de haven aankomen is er maar één plekje vrij en die wil de havenmeester vrij houden . Wij moeten langszij bij een 57 foot zeilboot (bijna eens zo lang als onze boot). Aanvankelijk vinden we dat niets, maar het blijkt dat we zo een prachtig zicht op de stad hebben en niet ingesloten liggen tussen de andere grote boten. We liggen prima. Water is er op Naxos en aan de kade voldoende en we spuiten en schrobben de boot uitgebreid af, die op Mykonos helemaal rood geworden was van het opstuivende zand. Alle was in een emmer, wat keteltjes gekookt water erbij, en aan de waslijn. Na een uurtje slapen is alles droog en ruikt weer heerlijk fris. Op zondag 20 juni blijven we ook nog op Naxos, wandelen naar de oude stad, kopen een krant, gaan zwemmen en zo vliegt ook deze dag weer om. We zeggen wel een paar keer tegen elkaar dat we het zo lekker hebben en dat we zo genieten.

Voor de komende dagen wordt er windkracht 6/7 voorspeld en we besluiten te blijven liggen tot het weer rustig is. De haven meester vindt het prima en vraagt of we gelijk kunnen afrekenen, blijkt dat het liggeld eenmalig 5 euro is! En verder alleen voor gebruik van water en stroom. Maar stroom hebben wij niet nodig; Het zonnepaneel zorgt voor alle nodige stroom aan boord. Als de Zweedse buren vertrekken schuiven wij een plaatsje op zodat we goed aan de kade liggen en een mooringlijn kunnen oppakken.Als Piet met de bijboot ons eigen anker gaat ophalen is het bingo, we hebben beet, en wel een heel dikke ketting. Met de bijboot lukt het niet om de ketting hoog genoeg op te hijsen, dus met de zeilboot er naar toe. Via de lier hijsen we ons anker, met de ketting, zo hoog mogelijk op, de lijn staat eng naar strak. En dan de vraag wie gaat er, deze keer in een vieze haven, de extra lijn onder de ketting door leggen, beiden staan we niet te springen, vorige keer Marijke, nu Piet. Aan onze ankerlijn trekt hij zich naar beneden en in een keer is het raak! Marijke zet de lijn snel vast, de ketting hangt nu aan de extra lijn vast en dan kunnen we ons anker eronder uit halen, de lijn met de ketting weer laten zakken en we zijn los. Afmeren en we liggen goed voor de komende dagen.

We huren de volgende dag een Jeep,weer eens iets anders dan een scooter maar Naxos is een vrij groot eiland en dan is een auto wel lekker. We maken echter een -kostbare -fout, door de tank helemaal vol te gooien. Met de scooter tank je minstens een keer per dag vol, maar een autotank maak je niet leeg in een dag. En zo geven we zeker zo'n 30 euro weg aan de auto verhuurder. Marijke meldt het nog wel bij het inleveren van de auto maar verwacht er niets van en dat klopt. Het eiland is prachtig , het is een van de weinige Cycladeneilanden waar voldoende water is , het is er groen, erg veel bloemen, planten en groententeelt.

We zijn niet echt heel zuinig maar letten toch wel op wat we uitgeven. Zo vinden we de douche op de kant voor 5 euro te duur, dat doen we niet, maar vinden er later een voor 3 euro, zodat er weer echt gedoucht wordt. Marijke laat bij de schoenmaker de binnen zolen van de wandelsandalen vervangen, voor 6 euro gaan ze weer lang mee. Wel geven we veel geld uit aan een goed anker, wat we hier bestellen en de dag erop vanuit Athene geleverd werd. Ons voorkanker heeft ons al een paar keer in de steek gelaten, maar nu hebben we een super anker(Delta) met extra ketting.

In de ochtend is muziek op de kade en zijn er opnames voor de Griekse tv ,in vrijwel elke winkel staat de tv aan en vertelt men trots over het eiland.

Op 21 en 22 juni is er een muziekfestival met erg lekkere muziek, heel divers .We ontmoetten er twee jonge mensen uit Nieuw Zeeland die in 5 maanden een groot deel van de werelds willen zien, met veerboot, trein en vliegtuig en die ook erg veel belangstelling voor boten hebben. De volgende dag komen ze aan boord. En vooral Nick vraagt honderd uit over de boot, navigeren, zeekaarten etc .

Op 25 juni is de wind afgenomen tot windkracht 5 de deining is ook minder en we zijn van plan om naar Paros te gaan. Morgen wordt er weer windkracht 7/8 verwacht en we besluiten om toch nog maar een paar dagen te blijven liggen. Net als de meeste andere - eigen -boten. Wel komen er al vroeg weer boten binnen en meren naast ons Zweedse mensen af die gelijk een gezellig praatje maken en ook blijven liggen tot de harde wind gaat liggen. Voorlopig liggen we hier dus nog wel en we zijn blij dat we zo'n prettige plek hebben. Maar eigenlijk willen toch ook wel weer verder.