Een dagje klussen,poetsen en wassen op onze eigen boot. Wat praatjes hier en daar en 's avonds weer uit eten, de eerste dag met de mensen uit de groep van Richard en de volgende dag eigenlijk met Peter, Marjan, de kinderen en de groep. Maar uiteindelijk zitten we bij Takis met Richard aan een tafeltje. Het was koud en iedereen zat binnen, een vol restaurant omdat het de eerste open dag was na de wintersluiting. Van vrijwel alle boot verhuurders zaten er mensen; Sailing Holidays, Sunny Sailing, OCC en ISA (TipTop). De volgende dag gooien we weer los en vertrekken richting Mourtos. Het kriebelt weer om verder te gaan en het verblijf in Gouvia kost toch wel bijna 40 euro per nacht. Dat waren we in Slovenië, Kroatië en Montenegro wel gewend, maar in Griekenland is dat gelukkig toch wel een uitzondering.

Op naar Mourtos, weersvoorspelling Zuid-west 2-3 en we hadden Zuid 4, dus kruisen naar Mourtos. Weer heel bijzonder om daar nu te liggen met onze eigen boot, weer te eten bij Georges en koffie te drinken bij Andreas van de Bamboo Place.

En toen bedachten we: Als we nu eens vanuit Mourtos een auto huren om het Zagoria gebergte en de Vikos kloof te gaan bekijken.

De volgende dag vakantie gehouden aan boord, een groente schotel en salade gemaakt om alle voorraad op te maken en dan voor 4 dagen een auto gehuurd. Een sms naar Freddy en Daniella en op weg naar de Vikoskloof in het Zagoria gebergte.

Net na Ioanina in het plaatsje Metamorfosi zagen we een Belgische camper staan,'' het zal toch niet ‘'...... we rijden toch maar door, krijgen na een paar minuten een sms waar zijn jullie? Wij zijn net voorbij Ioanina. Staan jullie langs de kant? Dan keren wij nu om en zien we elkaar over 5 minuten. Een leuk weerzien.

Samen naar Ano Pedina gereden waar een hotel zat waar we wat over gelezen hadden en ik (Marijke) wel zou willen logeren. Duurder dan ik wilde( maar wel had verwacht) sliepen we er. Overigens waren er ook niet veel andere mogelijkheden om te overnachten, mogelijk nog een andere plek. Zo ook voor het eten, wij waren aan de beurt om te trakteren en we hebben met z'n vieren heerlijk gegeten. Na het eten werden wij getrakteerd op eigen gemaakte tsipoura en sleedoorn likeur, maar wat nog veel mooier was het nummer; Tango to Evora van Haris Alexiou werd gespeeld. Het hotel (Porfyron, Ano Pedina) is van een Grieks-Nederlands echtpaar. De kamers in de hotels in Zagoria hebben vaak een openhaard, je zit erg hoog en het kan er lang koud zijn. Een tweepersoons bed aan de ene kant van de openhaard een eenpersoons aan de andere kant. Ingericht met zware donkere meubels en bewerkte plafonds.

Na een heerlijk ontbijt met veel lekkere dingen en eigen gemaakte jam vertrokken we met bestemming de camper die beneden in het dorp stond. Tijdens de koffie planning gemaakt: Monodendri en Kipi als tussen stop en Tsepelovo als eind stop. In Monodendri een wandeling naar het begin van de Vikos kloof gemaakt. Heel indrukwekkende natuur. Je kijkt zo'n 1000/1200 meter naar benden de kloof in maar ziet ongeveerde zelfde hoogte ook boven je. Tsepelovo is een authentiek Grieks dorp (zeker als je weet dat er nu maximaal 6 toeristen het dorp zijn (ons meegeteld). En dan zit je op de kamer (deze keer geen 75 maar 40 euro per nacht met een broodje en koffie/thee op de kamer)en dan blijkt er internet wifi aansluiting. De hele dag was het mooi weer geweest , terwijl er veel regen was voorspeld, die kwam ook rond 16 uur. Waardoor onze wandeling werd uitgesteld, en de computer opgestart. Door de regen naar de camper gewandeld en daar had Daniella heerlijk gekookt en na het eten ....een avondje Kolonisten van Catan gespeeld.De volgende ochtend dichte mist ,maar na een uurtje trok deze helemaal op.

We hebben met de auto een prachtige bergtocht gemaakt van Tsepolovo naar Papingo. Mooie bruggen, watervallen maar vooral veel hoge bergen en diepe dalen. Bergtoppen met sneeuw die we over de slingerwegen steeds van verschillende kanten zagen. Bij elke bocht hadden we de neiging te stoppen, omdat het uitzicht vanaf die plek nog mooier leek dan bij de vorige bocht. Op de weg soms schapen, geiten, koeien en stenen. Die laatsten gingen al helemaal niet aan de kant en om het voor ons en de volgende bestuurders makkelijker te maken rolde Marijke ze soms aan de kant.

Rond de middag kwamen in een klein dorpje waarvan we verwachtten dat er niets open zou zijn, maar gelukkig was er toch iets te vinden. Iets eten en drinken was mogelijk, hij maakte wel iets. En zo zaten we -bij de open haard- aan een Griekse salade en een omelet. Wel leuk dat we een heel klein beetje Grieks spreken, met handen en voeten erbij kunnen we dan nog aardig communiceren. De bergdorpen Mikro Papingo en Papingo waren heel erg verlaten en stil en dat terwijl het de meest toeristische plaatsen van het gebied zijn. Iedereen die we er naar vragen wijt de stilte aan de crisis in Griekenland. Daardoor komen er nauwelijks nog Griekse toeristen en de rest lijkt de weg naar Griekenland ook niet meer te kunnen vinden. In Aristi slapen we als enige gasten in een hotel met 15 kamers. Dat zegt toch wel iets - hoe lang houden de Grieken dit vol.

Op de weg terug naar Mourtos, waar de boot ligt, rijden we even langs Plataria (één dorp verderop). Daar zou de Auriga moeten liggen van Peter en Femke, waarmee we soms mailcontact hebben. Naar aanleiding van hun weblog hebben wij besloten dat ook te doen, zodat jullie onze belevenissen kunnen volgen. Met Peter een biertje gedronken op een terras en dan door naar de boot, die er na vier dagen nog prima bij ligt. Terwijl het in onze afwezigheid toch aardig gewaaid schijnt te hebben.

Morgen waarschijnlijk door naar de volgende haven - we houden jullie op de hoogte.